วันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2553

คิดดีทำดี


คิดดี ทำดี พูดดี สามคำนี้คงเหมาะกับเรื่องที่เราจะเล่าให้ฟังต่อไปนะจะว่าไปตั้งแต่เด็กจนโต เราก็ไม่ใช่เด็กดี เรียบร้อยอะไรมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่เราเชื่อเสมอมาและยังเชื่ออยู่จนถึงทุกวันนี้ก็คือการรวบรวมสามคำนี้ให้เข้ากับชีวิตประจำวันอาจจะเพราะเราคุ้นเคยและอยู่กับคนที่คิดแบบนี้มาตั้งแต่เราเป็นเด็ก ตอนเป็นเด็กสิ่งนึงที่ถือว่าเป็นกฏในบ้านเลยนะ คือเรื่องการพูดคำหยาบอย่าเพิ่งคิดเลยเถิดนะ การไม่พูดคำหยาบนั้นไม่ใช่ว่าเรากระแดะพูดไม่ได้อาจจะมีบางคร้งที่พูดไปด้วยความคะนองปาก แต่ไม่ใช่ว่ามาเป็นคำคุ้นเคยในชีวิตประจำวันนะ เมื่อก่อน ป๊า ม๊าจะห้ามเลยนะเรื่องนี้ มันเหมือนถูกปลูกฝังมาตั้งแต่ตอนนั้นมีอยู่ครั้งนึงตอนเด็กๆเลย เราทะเลาะกับน้องชาย ทั้งๆที่เรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของน้องเราหมดแต่ด้วยความโมโหเราด่าน้องเราด้วยความโมโห "เ-ี้ย" แค่คำนี้คำเดียวสถานการณ์พลิกผัน เรากับน้องโดนตีทั้งคู่ เพราะม๊าบอกว่าผิดทั้งคู่น้องเราผิดที่หาเรื่อง ส่วนเราผิดที่ด่าน้องคำหยาบตอนนั้นเราไม่รู้หรอกนะ ว่าทำไมเนี่ย ทำไมเราต้องโดนตี แต่มันก็เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจไม่ให้เราพูดคำหยาบอีกจนถึงตอนนี้เราไม่เคยด่าใครแบบนั้น (อาจมีแต่น้อยจนจำไม่ได้ ฮ่าฮ่า พูดเผื่อไว้เผื่อมีใครเคยโดนเราด่าแล้วจำได้ อิอิ)ม๊าจะสอนเราว่า อย่าไปด่าใครแบบนั้นเพราะถ้าเราไม่อยากให้ใครว่าเราแบบนั้น เราก็ไม่ควรไปว่าคนอื่นแบบนั้นเหมือนกันเรื่องที่หนึ่งที่เรารู้สึกว่า ถ้าเราอยากให้ใครพูดดีด้วย เราก็ต้องพูดดีกับเค้าก่อนตอนนี้เราทำงานที่ต้องอาศัยการพูดคุย ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าถ้าเราพูดดี จริงใจ พูดทุกอย่างจากใจเรา เราจะได้สิ่งนั้นกลับมาเสมอ ---------------------------------------------------------------------------ตอนที่อาม่าเรายังอยู่ อาม่าเราเดินไม่ได้มานานมากๆ ภาพอาม่าที่เดินได้เหมือนเลือนลางเต็มทีอาม่าจะใจดีเสมอ ม๊าจะพาพวกเราไปเยี่ยมอาม่าทุกอาทิตย์เหมือนเป็นกิจวัตรเลยก็ว่าได้สิ่งนึงที่เราจำได้มาตั้งแต่เด็ก คือไม่ว่าจะเป็นใครไปเยี่ยม จะเป็นลูกหลาน หรือคนรู้จักพอเค้าจะลากลับ อาม่าต้องพูดคำๆนึงกับเราเสมอ คือ โชคดี โชคดี จวบจนกระทั่งตอนนี้ อาม่าไม่อยู่แล้วแต่ทุกๆเช้าเราก็ยังได้ยินคำนี้จากปากคนที่รักเราเสมอม๊า โบไปทำงานแล้วนะ คำว่าโชคดีก็จะตามมาเสมอ เรารู้สึกคุ้นเคยกับคำนี้มานาน ม๊าเล่าว่า อาม่าบอกว่าอวยพรลูกหลานให้โชคดีพูดแต่สิ่งดีๆ ลูกหลานก็จะพบเจอแต่สิ่งดีๆกลับมาเหมือนกัน เราว่ามันก็จริิงอย่างที่อาม่าว่านะ อย่างที่มาม๊าทำ และคำว่าโชคดีเหมือนกัน ก็ตอบกลับไปจากปากเราทุกๆเช้า เหมือนเป็นคำอวยพรในแต่ละวัน ให้เราพร้อมไปเผชิญโลกภายนอกเราว่าการพูดดี ปรารถนาดี คิดดี ไม่คิดร้ายกับใครสิ่งดีๆก็จะตามมาเสมอ---------------------------------------------------------------------------เมื่อก่อนป๊าจะทำธุรกิจเล็กๆเอง อยู่ตึกเก่าๆไม่ได้ใหญ่โตอะไรทุกๆวันตอนกลางวันเวลาป๊าเดินลงมากินข้าวจะมีคนแก่คนนึงมานั่งอยู่หน้าที่ทำงานป๊าเคยให้เงินเค้า 20 บาทไปกินข้าว แล้วคนแก่คนนั้นก็จะมานั่งรอป๊าทุกๆกลางวัน ป๊าก็ให้เงินเค้าไปกินข้าวทุกวัน ป๊าบอกว่าป๊าไม่ได้รวยอะไร จะให้ใครก็ให้เท่าที่เรามี ถ้าลำบากก็ไม่ต้องให้ เอาเท่าที่กำลังเราจะให้ได้ ทำดี เท่าที่จะทำได้เนอะ แล้วมันจะปลาบปลื้มที่ได้ทำนะ ลองดูสิ---------------------------------------------------------------------------จริงๆที่เขียนเรื่องนี้ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่รู้สึกว่าทุกวันนี้สังคมมันเปลี่ยนไปบทสนทนาบางครั้งต้องผสมปนเปไปด้วยคำหยาบหรือสิ่งแปลกปลอมจนบางครั้งรู้สึกว่ามากเกินไปรึป่าว บางคนพูดคำสลับคำหยาบคำ หรือต้องลงท้ายด้วยคำหยาบตลอดเวลาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันทำให้เค้าดูเท่ห์ขึ้นรึป่าวก็ไม่รู้ เราไม่ได้อยากจะอวดอ้างว่าเป็นผู้รากมากดีมาจากไหน เพราะจริงๆก็เป็นคนธรรมดาพื้นๆในสังคมอาม่า อากงมาจากเมืองจีน ปาป๊า มาม๊าก็เป็นคนจีนที่เกิดที่นี่ ไม่ได้เรียนจบปริญญาตรี ป๊าทำธุรกิจเอง และม๊าเป็นแม่บ้านธรรมดาๆคนนึง แต่เค้าสอนอะไรให้เราเยอะ หลายครั้งที่เรารู้สึกว่าเราเป็นแบบนี้เพราะป๊า ม๊าสอนจริงๆนะสิ่งที่เค้าสอนเราไม่ได้จากโรงเรียน เราไม่ได้จากมหาวิทยาลัย แต่เราได้จากเค้าจริงๆนั่นแหละเค้าเหมือนปลูกฝังให้พวกเราแต่เด็ก คิดดี ไม่คิดร้ายกับคนอื่น เพราะเราคงไม่อยากให้ใครคิดร้ายกับเราเหมือนกันทำดี ทำความดีให้ได้เท่าที่เรามามารถจะทำ แล้วเราจะเข้าใจว่าทำไปแล้วจะปลาบปลื้มในใจลึกๆแค่ไหน อธิบายยากลองไปทำเองดูนะ พูดดี พูดแต่สิ่งที่ดีๆเพราะสิ่งที่เราพูดมันออกจากความรู้สึกของเราเอง และมันจะอยู่กับเราตลอดไป เราต้องรับผิดชอบทุกคำที่เราพูดออกไป ขอบคุณสิ่งดีๆที่ป๊า ม๊า สอนให้โบเป็นคนแบบที่เป็นอยู่ พวกเราพี่น้องเคยคุยกันว่าเพราะป๊า ม๊าเป็นแบบนี้เราเลยเป็นแบบนี้ด้วย เพราะทัศนคติในการดำเนินชีวิตมันคงอ่านเอาจากตำราไม่ได้ แต่เพราะทุกๆวันที่เราอยู่ดู้่้วยกันทำให้มุมมองมันไปในทางบวกเสมอ ขอบคุณสิ่งดีๆที่มีให้เสมอมา ขอบคุณทุกๆอย่างจริงๆ จบแล้วหละนะ คิดดี ทำดี พูดดี ไม่เห็นจะยากเลย อยากให้ใครทำอะไรให้เราแบบไหน เราก็ทำให้เค้าแบบนั้นเหมือนกัน แล้วเราจะได้สิ่งนั้นกลับมาเสมอ ถ้ายังไม่ได้ก็ไม่เป็นไรสักวันเค้าก็จะเห็นเองแล้วก็จะอายที่ทำำไม่ดีกับเรา เราทำไปเรื่อยๆเถอะ มันจะดีกับตัวเราเอง ฮ่าฮ่า อันหลังนี้ม๊าบอกมา ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ ปรารถนาดีต่อกัน แล้วโลกเราก็จะมีแต่ความสุข คิดถึงคนอื่นอย่าคิดถึงแต่ตัวเองนะจ๊ะ สาธุ :D

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น